Zmiażdżona głowa i pięta (Rdz 3:15)
"Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę"
Powszechne zrozumienie proroctwa z Rdz. 3:15 utożsamia nasienie niewiasty z Jezusem Chrystusem, którego pięta została zmiażdżona na Golgocie, ale który ostatecznie zniszczy szatana poprzez symboliczne zmiażdżenie jego głowy. NIESTETY - DALSZA INTERPRETACJA (głoszona np. przez katolicki kościół rzymski) IDZIE ZWYKLE W ZUPEŁNIE BŁĘDNYM i NIE DAJĄCYM SIĘ OBRONIĆ KIERUNKU, z którego wysnuwana jest teza, że "jeśli nasieniem niewiasty jest Jezus Chrystus to ową niewiastą najwyraźniej jest Maria ... "
Dlaczego takie zrozumienie proroctwa uznałem za błędne ??? No cóż ... pewnie do dzisiaj miałbym duży problem z uzasadnieniem tego rozumowania, gdyby nie fakt, że kilka lat wcześniej Duch Święty - przez usta pewnego (odwołanego już dziś przez Pana) brata o imieniu Remigiusz - tak długo wbijał mi do głowy obrazowe znaczenie Sary i Hagar, aż w końcu pojąłem właściwe zrozumienie tego właśnie starotestamentowego obrazu ...
Zwróćmy najpierw uwagę na pewne zdanie zapisane w Rzym. 16:20 i skierowane do wierzących zamieszkałych w Rzymie: "A Bóg, który daje pokój, wkrótce zmiażdży Szatana pod WASZYMI stopami" . A zatem nasieniem, które zmiażdży głowę węża, jest nie tylko Jezus Chrystus, ale także pewna liczba wierzących w niego.
Jeśli w tym kontekście ponownie przemyślimy symbolikę niewiasty dojdziemy zapewne do wniosku, że owszem - Maria była wprawdzie ziemską matką Jezusa, ale już z pewnością NIE JEST matką każdego z wybranych. Kim zatem jest niewiasta, a kim jej nasienie?
Zapewne nie jest dziełem przypadku, że Przymierze Nowe i Przymierze Zakonu są w Biblii określane symbolicznie jako kobiety (Sara i Hagar) posiadające potomstwo. Przymierze Zakonu (czyli stare przymierze prawa) rozwijało w sobie naród w postaci fizycznego (cielesnego) Izraela. Nowe Przymierze (zawarte przez Krew Chrystusa) rozwija w sobie inny naród - "Izrael Boży" (Gal. 6:16 NW; por. Łk. 22:20; Hbr. 8:6, 9:15).
Oba przymierza stanowią realizację pierwotnej obietnicy złożonej przez Boga Abrahamowi, która dotyczyła DWÓCH rodzajów potomstwa: ZIEMSKIEGO (ziarna piasku) i DUCHOWEGO (gwiazdy niebios; Rdz. 22:16-18). Proroctwo zapowiadało, że potomstwo Abrahama pokona swych nieprzyjaciół i będzie błogosławieństwem dla narodów, ale nie precyzowało, której części potomstwa dotyczyła ta zapowiedź. Paweł naucza, że tym prawowitym potomkiem Abrahama, który dokona tych rzeczy, jest Izrael Boży - Chrystus (Gal. 4:21-31).
To prawda, że nasieniem niewiasty jest Chrystus. JEDNAK Chrystus - Boży Pomazaniec - to nie tylko Jezus (w sensie cielesnym jako człowiek). Biblia w wielu miejscach naucza, że Chrystus to Głowa i Ciało. Głową jest jednoosobowo nasz PAN, natomiast Ciałem Chrystusa są poświęceni wierzący (Rzym. 12:4,5; 1 Kor. 12:12,13; Ef. 4:11-16; Kol. 1:26,27).
To do nich właśnie, do "powołanych, by należeć do Jezusa Chrystusa [jako członkowie jego Ciała] ..., aby być świętymi" pisze Paweł (Rzym. 16:20 - Rzym. 1:6,7). Ci, którzy okażą się zwycięzcami tego powołania, będą współkrólami i współkapłanami z Jezusem Chrystusem, i będą rzeczywiście z nim uczestniczyć w dziele niszczenia królestwa szatana i zakładania Królestwa Boga. I oni także będą mieć udział w ostatecznym zniszczeniu Bożego przeciwnika (1 Kor. 9:24; 1 Pt. 2:9; Obj. 5:9,10, 20:4-6).
Matką tak rozumianego zbiorowego nasienia nie może być jedna osoba, zwłaszcza pojmowana w sensie fizycznym.
Symboliczną niewiastą, która dała życie nasieniu Chrystusa, jest Nowe Przymierze. Najwyraźniej mówi na ten temat apostoł Paweł (Gal. 4:21-31) dowodząc, że Sara i Hagar miały także znaczenie alegoryczne jako zapowiedź dwóch przymierzy. Hagar reprezentuje w tym obrazie Przymierze Zakonu, natomiast Sara - Przymierze Nowe ("Jerozolima górna") związane z obietnicą, którą Bóg dał Abrahamowi. Obietnica ta dotyczyła potomstwa, które "posiądzie bramę swych nieprzyjaciół", a którym okazał się być Jezus Chrystus i wszyscy, którzy do niego należą przez Ciało Chrystusowe (Rdz. 22:17 - Gal. 3:29).
Zatem niewiastą, o której mowa w Rdz. 3:15, jest Przymierze Nowe (OBRAZOWANE PREZ SARĘ). Jej potomek, którym jest Chrystus - Głowa i Ciało - będzie tym, który pokona nieprzyjaciół (szatana i podległych mu ludzi i aniołów) i będzie błogosławić narody w Królestwie Bożym. W ten sposób proroctwo z Rdz. 3:15 POKAZUJE nie tylko klęskę przeciwnika Bożego (szatana), ale także środki, za pomocą których ten skutek zostanie osiągnięty - Nowe Przymierze rozwijające OBLUBIENICĘ CHRYSTUSA (DUCHOWY IZRAEL, BOŻY KOŚCIÓŁ, LUD NABYTY ODKUPIEŃCZĄ KRWIĄ CHRYSTUSA) jako wykonawcę Boskiego Planu W CHRYSTUSIE JAKO JEDNORODZONYM SYNU BOŻYM.
JESTEŚMY POTOMSTWEM NOWEGO PRZYMIERZA POWOŁANYM DO CHWAŁY, KTÓRĄ UTRACILIŚMY W EDENIE. PRZEZ MOC PRZYMIERZA W KRWI CHRYSTUSA MAMY ZMIAŻDŻYĆ SZATANA ... JEŚLI TYLKO PODDAMY SIĘ CHRYSTUSOWI JAKO NASZEJ GŁOWIE, NASZEMU PANU - PRZEMIENIAJĄC NASZ CHARAKTER NA JEGO OBRAZ, CZYLI WYPEŁNIAJĄC WOLĘ BOŻĄ AŻ DO ŚMIERCI.
Każdy nasz trud, każde nasze prześladowanie, każda nasza łza, każde nasze cierpienie - jeśli tylko ich powodem jest nasza odrębność od innych ludzi ZE WZGLĘDU NA WYPEŁNIANIE BOŻEJ WOLI oraz NAŚLADOWANIE NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA W POSŁUSZENSTWIE OJCU AŻ DO ŚMIERCI - przybliża nas do utraconej przez Adama chwały dzieci Bożych ...
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie ... Żyjmy nadzieją na odzyskanie tej chwały, do której jesteśmy powołani - w całej pełni miłości, radości i pokoju wobec wszystkich ludzi, mając na względzie, że KAŻDA MODLITWA PANA JEZUSA - również modlitwa arcykapłańska naszego PANA (Ewangelia Jana 17 ), który włączył nas w dzieło poświęcenia, abyśmy DZISIAJ uczestniczyli w JEGO kapłańskiej misji) - została wysłuchana przez BOGA, NASZEGO OJCA ...
-------------------------------
Red. Jerzy Iwański, Maciej S.